Czynnik chłodniczy to substancja uczestnicząca w wymianie ciepła w urządzeniu chłodniczym, która pobiera ciepło przez odparowanie w niskiej temperaturze i przy niskim ciśnieniu, a oddaje ciepło przez skraplanie przy odpowiednio wyższej temperaturze i wyższym ciśnieniu. Może być jednoskładnikowy lub stanowić mieszaninę. Jako czynniki chłodnicze wykorzystywane są substancje pochodzenia naturalnego (amoniak, woda, dwutlenek węgla), gazy palne i ich mieszaniny (propan, butan) oraz czynniki syntetyczne – węglowodory, w których atomy wodoru zastąpiono przez chlor, fluor lub brom, uzyskując niepalne, niskowrzące substancje zwane popularnie freonami. Czynniki chłodnicze oznaczane są z reguły symbolem cyfrowym poprzedzonym literą R np. R12, R22, R134a. Ze względu na niekorzystne oddziaływanie na środowisko (niszczenie warstwy ozonowej) stosowanie freonów jest ograniczane, a niektórych z nich zabronione – w nowo produkowanych lub napełnianych urządzeniach (np. R12, R22, R502).

R12 – najpopularniejszy dawniej płyn roboczy w chłodnictwie, stosowany powszechnie w chłodziarkach domowych, zastąpiony R134a.
R22, R502 – stosowane w większych urządzeniach chłodniczych, zastępowane nowo opracowanymi mieszaninami m.in. R402A, R404A, R407, R507.
R134a – najpopularniejszy dotychczas czynnik chłodniczy, w szczególności w klimatyzacji samochodowej.
R1234yf – najnowszy czynnik chłodniczy wykorzystywany w klimatyzacji samochodowej, który ma zastąpić R134a.

Czynniki chłodnicze występują na rynku pod nazwami handlowymi producentów, np.: Suva HP62, Suva MP52, Forane134a, Reclin 404A itp. Oprócz czynników chłodniczych w instalacjach występują oleje smarne, których oddziaływanie na materiał węża i uszczelnienia należy zawsze rozważyć. Stosowane są min. oleje mineralne (MO) oraz syntetyczne jak polialfaolefiny (PAO), alkilobenzeny (AB), polialkiloglikole (PAG).