wąż odciągowy do materiałów sypkich

Węże przesyłowe (do produktów stałych)

  • przewody do przesyłu pisaku, żwiru, wapna

Węże przesyłowe – informacje ogólne

Węże przesyłowe (do materiałów stałych) przeznaczone są do transportu różnorodnych substancji w stanie stałym np. piasku, żwiru, wapna, cementu, granulatu tworzyw sztucznych, włókna szklanego, pasz, ziarna, żywności (mąki, cukru) – zarówno w formie suchej, sypkiej jak również mokrej, płynnej lub półpłynnej zawiesiny cząstek stałych. Przepływ substancji przez wąż odbywa się za pomocą sprężonego powietrza (transport pneumatyczny materiałów sypkich), grawitacyjnie (zsyp materiałów sypkich) lub za pomocą pomp do pracy z płynnymi lub półpłynnymi zawiesinami substancji stałych.

We wszystkich przypadkach mamy do czynienia z cząstkami stałymi, które ocierając się i uderzając o ścianki węża powodują:
• zużycie węża i zamontowanych do niego końcówek poprzez erozję i ścieranie;
• powstawanie ładunków elektrycznych (elektryzowanie) materiału węża.

Cząsteczki stałe, płynąc w wężu w strumieniu powietrza, wody lub półpłynnej masy, ocierają się o ścianki węża lub końcówki i uderzają w nie pod różnym kątem, w szczególności tam, gdzie przepływ jest turbulentny lub zmienia swój kierunek (np. zagięcia węża, kolana końcówek). Zużycie węża lub końcówki ma postać ubytku materiału, wytarcia warstwy wewnętrznej węża, powstawania nierówności i wżerów.

Normy dotyczące ścieralności gumy i ich znaczenie
Badania ścieralności dokonuje się poprzez pomiar ubytku objętościowego (mm3) próbki gumy w postaci krążka dociskanego określoną siłą do obracającego się walca pokrytego papierem ściernym, po przebyciu określonej drogi tarcia (ilości obrotów). Szczegóły podane są w normach ISO 4649 lub starszej DIN 53516. Podawane przez producentów wyniki takich badań dotyczące warstwy wewnętrznej poszczególnych węży pozwalają na jedynie teoretyczne porównanie węży, przy czym lepszy, bardziej odporny na ścieranie wąż będzie wykazywał niższą wartość ścieralności (ubytku) podaną w mm3: 50 mm3 jest lepsze niż 80 mm3.

Jak jest praktycznie
Zużycie zależeć będzie od kombinacji wielu czynników takich jak:

  • charakter cząstek stałych (materiał, twardość, wielkość, masa, kształt cząstek);
  • prędkość i kąt uderzenia cząstek stałych o materiał ścianki;
  • własności fizyczne ścianki (materiał, jego twardość, ścieralność i inne własności mechaniczne, gładkość powierzchni);
  • temperatura i jej wpływ na własności materiałów;

Ścieralność materiału mierzona laboratoryjnie jest więc tylko jednym z wielu czynników zużycia węża lub końcówki. Nie jest możliwe obliczenie trwałości węża do przesyłania substancji stałych – np. ten sam wąż do granulatu może być eksploatowany do zużycia bardzo długo lub krótko w zależności od np. kształtu ziaren granulatu. Grubość warstwy wewnętrznej węża ma podstawowe znaczenie dla okresu użytkowania węża.

Guma lub tworzywo w wielu przypadkach lepsze od metalu
Guma i niektóre tworzywa sztuczne w wielu przypadkach będą lepiej sprawdzać się i wykazywać niższe zużycie od np. stali. Dlaczego? Energia kinetyczna cząsteczki stałej w momencie uderzenia w powierzchnię gumową zamieniana jest w energię sprężystego odkształcenia tej powierzchni i w dużym stopniu jest oddawana cząsteczce poprzez jej odbicie, bez niszczenia powierzchni gumowej. Dlatego w wielu przypadkach stosuje się wyłożenie gumą kolan rurociągów stalowych, a metalowe końcówki niektórych węży montuje się na zewnętrznej powierzchni węża, a nie wkładając je do węża. Typowe materiały stosowane na warstwę wewnętrzną węża do substancji stałych: guma naturalna NR, mieszanka gumy naturalnej i syntetycznej NR/SBR, a z tworzyw sztucznych poliuretan PU.

Cząsteczki stałe, płynąc w wężu w strumieniu powietrza, cieczy lub półpłynnej masy ocierają się i uderzają o ścianki węża powodując elektryzację – powstawanie i gromadzenie się ładunków elektrycznych. Elektryzacja jest niebezpieczna, ponieważ:
• może doprowadzić do zgromadzenia przyciąganej naelektryzowanej substancji (np. pyłu) i zatykania węża;
• napięcie elektryczne zgromadzonego ładunku może wywołać iskrę, a w konsekwencji pożar lub wybuch o katastrofalnych skutkach !

Materiałem węża elastycznego jest guma lub tworzywo sztuczne, które ogólnie należą do izolatorów – ładunki elektryczne nie mogą się w nich swobodnie poruszać, rozpraszać lub spływać do uziemienia. Również powietrze jest izolatorem, dlatego problem elektryzowania jest szczególnie ważny w transporcie pneumatycznym. Aby ładunki elektryczne mogły rozpraszać się, stosujemy:

gumę przewodzącą:
R ≤ 106
gumę antystatyczną:
106 Ω < R ≤ 109
miedziane linki antyelektrostatyczne
R ≤ 10 Ω

w różnej kombinacji (warstwa wewnętrzna, zewnętrzna) i w zależności od zastosowania węża. Bezwzględnie należy:

  • stosując waż z linką  – skutecznie i trwale podłączyć linkę do końcówek uziemić. Kontrolować. Linka nie zastąpi całkowicie antystatycznej warstwy wewnętrznej.
  • dla stref zagrożenia wybuchem (ATEX) – przeprowadzić analizę ryzyka

Węży do substancji stałych szukaj również w rozdziałach „Węże odciągowe” i „Węże stalowe zwijane”.

KATALOG
Pobierz

SIEĆ SPRZEDAŻY
Sprawdź

SKLEP INTERNETOWY
Wejdź

ZAPYTANIE
Wyślij

Lista produktów:

Potrzebujesz pomocy przy doborze produktu lub nie znalazłeś właściwego produktu?

Dodatkowe informacje: