Kompensatory komorowe

Projektowanie kompensatorów jest szczególnie trudnym wyzwaniem w przypadku instalacji produkcyjnych, w których medium stanowią substancje o dużej lepkości, m.in. asfalty, smoły, produkty chemiczne. Ze względu na charakterystykę medium, jak i budowę mieszka kompensatora, przepływ takich substancji przez kompensator jest znacznie utrudniony. Media tego typu powodują ryzyko zatrzymywania i osadzanie medium wewnątrz fal kompensatora, utrudnianie przepływu, a w końcowych przypadkach nawet całkowite zablokowanie instalacji. W takich przypadkach podniesienie temperatury medium (jego ogrzewanie) bardzo często może wpływać na radykalne zmniejszenie, a nawet całkowite usunięcie tego typu problemów.

Ułatwienie przepływu medium poprzez jego ogrzewanie, ochrona przed całkowitym zablokowaniem instalacji
Kompensacja przemieszczeń wywołanych zmianami temperatury
Kompensacja przemieszczeń związanych z osiadaniem budynków
Ułatwienie montażu rurociągów
Redukcja hałasu
Dopasowanie do indywidualnych wymagań
Kompensatory komorowe mogą być wykonywane w najróżniejszych wersjach, jak np. kompensatory kołnierzowe czy też kompensatory z króćcami do wspawania. Do ich budowy stosować można różne rodzaje stali w zależności od temperatury pracy, korozyjności medium oraz innych wymagań technologicznych. Istotny jest również rodzaj środowiska zewnętrznego otaczającego kompensator.
Kompensatory komorowe są rozwiązaniem niestandardowym, każdorazowo projektowanym według wymagań i warunków technicznych przedstawionych przez Klienta.

Zastosowanie

Rurociągi wykorzystywane do przesyłu substancji o dużej lepkości, m.in. asfalty, smoły, produkty chemiczne

Budowa kompensatora komorowego

Mieszek zewnętrzny

Kompensator komorowy - przestrzeń między meszkami

Przestrzeń między mieszkami – cyrkulacja medium ogrzewającego, o znacznie wyższej temperaturze (np. olej, woda, para wodna)

Mieszek wewnętrzny – przepływ właściwego medium

Kompensator komorowy składa się z dwóch mieszków, jednego – wewnętrznego o mniejszej średnicy i drugiego – zewnętrznego o średnicy większej. Pomiędzy mieszkami tworzy się zamknięta przestrzeń, w której może cyrkulować medium ogrzewające o znacznie wyższej temperaturze (np. olej, woda, para wodna), ogrzewające mieszek wewnętrzny, w którym płynie medium właściwe.